Endlich allein
Herausgehört von Markus Hujo, 2002

Intro: 2 x a   Dm add9 (nachfolgend nur noch Dm9 genannt)

(Am) Du häss mich ens jefrooch, wat ich für't bessre Levve (Dm 9) heelt,
(Am) dat vun nem Kettehung oder dat vun dämm, dä bettelt, (Dm 9) streunt und stiehlt.
(Am) mit alle Konsequenze, Narbe Fooßtritt, (Dm 9) Einsamkeit un su,
em
(Am) Vergleich met dämm vun dämm, dä (Dm) zwar nie hungert, doch dä niemals (G) fruh.
Ich lauf he
(D) römm en Brindisi, ming Flugzeuch (Hm) jeht eez koot noh vier
'sch sinn mich em
(Fm) Schaufenster jespejelt un sinn (A) hatt uss, denk ich mir.
Met
(D) Sonnebrill un unrasiert un - logo - (Hm) brung noh dä zwei Mohnt,
doch
(G) ennedrinn ahm ziddre, Kloß em Hals, weil (E) dat he's unjewohnt. Am  Dm 9

(Am) Merkwürdije Zustand ess dat, doch wie off hann ich en mir (Dm 9) jewünsch,
(Am) wie off mich insjeheim jestreubt, die dausend Klözz ahm Bein (Dm 9) verwünsch?
Künnt ich bloß
(B) knaatsche, richtisch kitschisch, doch dat hann ich (Dm 9) verlernt,
wat ess
(B) passiert? Wie wigg benn ich vun (C) Start un Ziel entfernt?
'sch hann keine (D) Hunger, doch ich esse - ejal (Hm) wat - als Alibi,
domet ich
(Fm) drinke darf un frooch mich: "Jung, wat (A) deit dir eijntlich wieh?
Häss de dich
(D) irjendwo verfrans? Häss do dich (Hm) irjendwo verdonn?
Su wie de
(G) dostehß, sollt mer meine: (E) Dämm kann't doch nur blendend jonn."

Ich benn (Am) allein, endlich, (Dm 9) doch wat soll dat jetz?
(G) Ich benn (Am) allein, endlich (Dm 9) - endlich allein! (G)

Do wohr dat (Dm) Bastard-Rudel en (Am) Piräus, Samsdaachmorje (Dm) öm Aach.
(G) "Die hann't (Dm) jeschnallt, die ärm Säu", hässte (Am) leis wie (Dm) nevvebei  jesaat.
(G) un ich (Dm) daach ahn (Am) domols, als mir noch (Dm) die, die kein Övvermacht beseech,
(G) als jed (Dm) Berührung noch ne (Am) Stromstoß, jede (B) Bleck bengalisch Leech. (G)
Wenn't och ne (D) Aurebleck nur woor, jet dovunn (Hm) ess noch immer do.
Jenooch dä
(Fm) Alptraun nit ze levve, en dämm (A) ich mich nit mieh wooch,
die Power
(D) loszulosse, die do mir selvs (Hm) jetz noch reichlich jiss.
En dämm en
(G) Macht rejiert, die't schaff, (E) dat mer et wichtigste verjiss.

Ich benn (Am) allein, endlich, (Dm 9) doch wat soll dat jetz?
(G) Ich benn (Am) allein, endlich (Dm 9) - endlich allein! (G)